آرزوی جبرئیل یا هفت خصلت ممتاز

آرزوی جبرئیل یا هفت خصلت ممتاز

      بسیاری می پندارند برای تقرب به خدا کارهایی خارق العاده لازم است اما فرشته مقرب الهی برای چند کار به ظاهر عادی آرزو دارد که از جنس بشر باشد. پس خوش به حال کسانی که با انجام چنین کارهای ساده اما بسیار پر فضیلت، خود را به خدای خویش نزدیک می سازند.

     قالَ رَسولُ الله: یَا عَلِیُّ! تَمَنَّی جَبْرئِیلُ اَنْ یَکُونَ مِنْ بَنِی آدَمَ بِسَبْعِ خِصَالٍ وَ هِیَ الصَّلَوه فِی الْجَمَاعَه وَ مُجَالَسَتُهُ الْعُلَمَاءَ وَالصُّلْحُ بَیْنَ الاِثْنَیْنِ وَ اِکْرَامُ الْیَتِیمِ وَ عِیَادَه الْمَرِیضِ وَ تَشْیِیعُ الْجَنَازه وَ سَْقیُ الْمَاءِ فِی الْحَجِّ فَاحْرُصْ عَلَی ذَلِکَ.

     پیامبر اکرم (ص) به علی (ع) فرمود: ای علی! جبرئیل به من گفت: آرزو داشتم بخاطر انجام 7 کار از جنس بشر باشم تا بتوانم آنها را انجام دهم.

1. شرکت در نماز جماعت

2. همنشینی با علمای ربانی

3. برقرار کردن صلح و آشتی

4. محبت و نوازش نمودن یتیمان

5. عیادت از بیمار

6. تشییع جنازه کردن

7. آب دادن در حج

سپس پیامبر (ص) به علی (ع) فرمودند: یا علی در انجام این امور جدی و کوشا باش.

(مواعظ العددیه، علی مشکینى، نشر الهادى، قم، ص195)

گلبرگ های مهدوی 5) آیا به عقیده اهل سنت حضرت مهدی(عج) متولدشده است یا نه؟

  گروه زیادی از علمای اهل تسنّن مانند شیعه تصریح کرده اند که حضرت مهدی (عج) در سال 255 ه.ق در سامراّ متولد شد و او فرزند امام حسن عسگری (ع) می باشد، مانند:

1. ابن الصباغ مالکی میگوید:

          ابوالقاسم محمدبن الحسن در نیمه شعبان سال 255 ه.ق در شهر سامراّ به دنیا آمد.

(الفصول المهمّة، ص274)

2. ابن حجر عسقلانی:

         (بعد از احوال امام حسن عسگری) فرزندی جز ابوالقاسم که محمد و حجّت نامیده میشود، باقی نگذاشت. آن کودک در هنگام وفات پدر 5 ساله بود. (الصواعق المحدقه، ص206)

3. شعرانی میگوید:

        مهدی فرزند امام حسن عسگری (ع) است که در نیمه شعبان سال 255 ه.ق متولد شد، زنده و باقی خواهد ماند تا با عیسی ظهور کند و اکنون که سنه 958 است، 703 سال از عمر شریفش میگذرد.

(الیواقیت و الجواهر، ج2 ص143)

4. گنجی شافعی میگوید:

        چه امتناعی از زنده بودن مهدی وجود دارد، درحالیکه عیسی و الیاس و خضر که از اولیای خدا هستند هنوز زنده می باشند و دجّال و ابلیس که دشمنان خدا می باشند هنوز زنده هستند، چه شده است که بر زنده بودن هر یک از آنان اتفاق نظر دارند، اما زنده بودن مهدی را منکرند. من به گونه ای زنده بودن هر یک از آنان را بیان می کنم که برای هیچ عاقلی جای انکار زنده بودن مهدی (عج) باقی نماند. (البیان فی اخبار صاحب الزمان، ص521)

    اما گروه دیگری از علمای اهل سنت عقیده دارند که وی مردی فاطمی است و در آینده از کنیزی متولد می شود و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد.

منبع: کتاب گلبرگ های مهدوی (محمدجواد مهری)

تعیین علی بن ابی طالب (ع) به جانشینی پیامبر (ص)

     با تدبر در آیات و روایات مطمئن و مسلّم نقل شده از پیامبر و مطالعه تاریخ اسلام در می یابیم که خداوند، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) را به جانشینی رسول خدا (ص) برگزیده است. اسناد مربوط به این امر زیاد است که به تعدادی از آنها اشاره میکنیم.

برخی از روایات به شرح زیر است:

۱.معرفی امام در مراسم دعوت خویشان:

     حدود سه سال از بعثت گذشته بود که این فرمان از جانب خداوند برای پیامبر آمد: «خویشان نزدیک خود را انذار کن.«⁽¹⁾

برای انجام این دستور، رسول خدا (ص) چهل نفر از بزرگان بنی هاشم را دعوت کرد و درباره اسلام با آنان سخن گفت و در پایان به آنان فرمود:

کدام یک از شما مرا در این راه کمک می دهد تا برادر من، وصّی من و خلیفه من در میان شما باشد؟

     همه‌ مهمانان سکوت کردند. در میان سکوت آنان که به پیروزی و گسترش دین پیامبر امیدی نداشتند، علی بن ابی طالب (ع) که در آن زمان نوجوانی بیش نبود، برخاست و گفت:

«من یار و یاور تو خواهم بود، ای رسول خدا!»

     در خواست پیامبر (ص) سه بار مطرح شد و هر بار همه سکوت کردند و تنها علی (ع) قاطعانه اعلام آمادگی و وفاداری کرد. پس از آن، پیامبر (ص) دست ایشان را در دست گرفت، بیعت ایشان را پذیرفت و به مهمانان فرمود:

«همانا این، برادر من، وصّی من و جانشین من در میان شما خواهد بود  .«⁽²⁾

ابلیس ، بزرگترین دشمن صاحب الزمان (عج)

ابلیس(علیه اللعنه) که امروز مورد ستایش و گاهی پرستش برخی از مردم است، بزرگ ترین دشمن حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) است. علّت آن را در انتهای این مطلب متوجّه می شوید؛ همچنین می فهمید که بزرگترین نبرد حضرت مهدی(عج) در آخرالزّمان، با ابلیس و لشکریانش است؛ چرا که تا این ملعون از بین نرود، زمینه هدایت مردم، فراهم نمی شود.

آفرینش ابلیس
ابلیس، آفریده شده از آتش و از مخلوقات جنّی خداوند است. نام او در ابتدا «عزازیل» به معنای عزیز خداوند بود؛ ولی بعد از آنکه از سجده بر حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) سر باز زد و توبه نکرد، او را «ابلیس» به معنای مأیوس شده از رحمت خداوند خواندند. (1)

در قرآن کریم درباره ی «جنّ» بودن ابلیس می خوانیم: «و یاد کن هنگامی که به فرشتگان گفتیم، آدم را سجده کنید. پس همه، جز ابلیس سجده کردند که از گروه جنیان بود و از فرمان پروردگارش سرپیچید.» (2)
 

من مسیحی میشوم عیسی اگر ثابت کند ...

من  مسیحی  می شوم، عیسی  اگر  ثابت  کند               مرده ای  را  زنده  کرده  او  بدون  یا علی "ع"

یا  کلیمی  میشوم،  موسی  اگر  ثابت کند                اژدها کرده  عصا  را  او  بدون  یا علی "ع"

من  غلام  یوسف  بازار  مصرم گر بدانم                   کرده   بیچاره   زلیخا  را  او  بدون  یا علی "ع "

        پیرو  دین  خلیلم گر  بگوید  مدعی                جان  مرغان کرده  احیا  او  بدون   یا علی "ع"

چون  بگوید  حضرت  یونس  مریدش  میشوم                 زنده   مانده   قعر دریا  او  بدون   یا علی "ع"

مسلک  نوح  نبی  را   پیشه   میسازم  بدانم             گشته   فارغ  از  بلایا  او  بدون   یا علی "ع "

اولین  سنی  عالم میشوم  پیغمبرم گوید اگر             کرده   دینش  را  محیا  او   بدون   یا علی "ع"