تشرف یافتگان1) علامه حلی

علّامه حلّی در حضور حضرت مهدی (عج)

   آیة الله سیّد محمد مجاهد {صاحب مناهل الفقه} از خط علّامه حلّی نقل می کند که؛

   «علّامه حلّی که در حلّه ی عراق ساکن بود، هر شب جمعه به کربلا می رفت؛ یکی از شب های جمعه، هنگامی که بر مرکب سوار بود و تازیانه ای در دست داشت در میانه راه به شخصی برخورد کرد و با ایشان همراه شد. آن شخص مساله ای مطرح کرد؛ علّامه فهمید که وی مردمی عالم است؛ لذا بعضی از مشکلات علمی را از ایشان سوال کرد؛ تا این که مساله ای مطرح شد و آن شخص، برخلاف نظر علّامه فتوا داد.

   علّامه گفت: این فتوا بر خلاف اصل و قاعده است؛ دلیل و روایتی هم نداریم.

   آن جناب فرمود: دلیل، آن حدیثی است که در کتاب تهذیب شیخ طوسی نوشته شده است. علّامه گفت: چنین حدیثی را در تهذیب ندیده ام؛ آن مرد گفت: در کتاب تهذیب شما، در فلان صفحه و سطر، این حدیث آمده است.

   علّامه با خود گفت: شاید این شخص، مولایم مهدی باشد؛ لذا برای اینکه روشن شود –درحالیکه تازیانه از دستش افتاد- پرسید: آیا ملاقات با حضرت صاحب الزمان امکان دارد؟ این شخص، خم شد و تازیانه را برداشت و با دست خود آن را در دست علّامه گذاشت، سپس در جواب فرمود:

   چطور نمی توان دید و حال آنکه الآن دست او در دست تو می باشد؟

همین که علّامه این کلام را شنید، بی اختیار خود را از مرکب انداخت تا پای مبارک امام را ببوسد؛ آنچنان محو عشق مولا شد که بیهوش گشت.

   وقتی به هوش آمد، آن حضرت را ندید؛ افسرده شد. وقتی به خانه برگشت کتاب تهذیب را دید؛ حدیث را پیدا کرد و در حاشیه کتاب نوشت: این حدیثی است که مولایم -صاحب الامر- مرا بدان خبر دادند.»

   مرحوم سیّد محمد مجاهد {صاحب مناهل} می گوید: من همان کتاب را دیدم؛ در حاشیه آن به خط علّامه، مضمون این جریان را مشاهده کردم. (دارالسّلام ص171 – برات ولی عصر ص131)

منبع: از ظهور تا پیروزی حضرت مهدی (عج) - مولف: سید حسین تقوی

کد رهبر انقلاب به جوانان انقلابی

   آیت الله خامنه ای: همان‌طور که در مباهله همه‌ی ایمان در مقابل کفر قرار گرفت، امروز، همه‌ی ایمان در نظام جمهوری اسلامی در مقابل کفر قرار گرفته است.

   این ایّام هم ایّام مهمّی است؛ هم یادبود حادثه‌ی عجیب مباهله، هم نزول سوره‌ی هل‌اتی‌، هم نزدیکی ایّام محرّم، هم از لحاظ وضعیّت منطقه و حسّاسیّت حوادثی که در منطقه در جریان است، روزهای مهمّی است؛ برهه‌ی مهمّی است.

   خطاب من به شما بچّه‌های انقلاب، جوانهای انقلاب که بحمدالله در یکی از مسائل مهمّ کشور، یعنی امنیّت دریا سهیم و فعّال هستید، این مضمون است که اهمّیّت کار خودتان را امروز بفهمید و بدانید.

   همان‌طور که در مباهله همه‌ی ایمان در مقابل کفر قرار گرفت، امروز، همه‌ی ایمان در نظام جمهوری اسلامی در مقابل کفر قرار گرفته است؛ و همان‌طور که معنویّت و صفا و اقتدار معنوی پیغمبر اکرم و خانواده‌اش توانست دشمن را از میدان خارج کند، به فضل الهی و به حول‌وقوّه‌ی الهی ملّت ایران با اقتدار خود و با معنویّت خود دشمن را از میدان خارج خواهد کرد.

در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی سپاه پاسداران   1394/7/15           

منبع: جنبش مصاف

تأکید فراوان اهل بیت بر احیای شب نیمه شعبان

تأکید فراوان اهل بیت بر احیای شب احیا

امام علی (ع) از پیامبر (ص) نقل کردند که فرمودند:

   شب نیمه شعبان را احیاء بدارید و روز نیمه شعبان روزه بگیرید که خداوند در این شبانه روز می فرماید آیا توبه کننده ای هست تا توبه او را بپذیرم آیا فردی طلب روزی دارد تا او را بی نیاز کنم. (اقبال الاعمال: ج3 ص 323 )

امام صادق (ع) :

   زمانی که نیمه ماه شعبان فرا می رسد، منادی از بالای عرش ندا می دهد: ای زائران قبر حسین (ع) ، (به شهر های خود) بازگردید در حالی که گناهانتان بخشیده شده و پاداشتان بر خدا و پیامبراعظم (ص) است (الکافی: ج4 ص589 ح 9)

ارزش شب زنده داری

پیامبر (ص) فرمودند:

   هرکس شب نیمه شعبان را به شب زنده داری سپری کند، در روزی که دلها مرده است، دل او زنده است. (ثواب الاعمال: ص77) 

شیخ مفید:

   در روایات نقل شده است که امام علی (ع) شب نیمه شعبان نمی خوابید و آن شب را تا به صبح به نماز، دعا و تلاوت قرآن مشغول بود. (المقنعه: ص77)

زید شهید از شیوه زندگی پدر بزرگوار خود امام زین العابدین (ع) نقل می کند:

   در شب نیمه شعبان امام سجاد (ع) همه اهل بیت را جمع کرده و آن شب را به سه قسمت تقسیم می کردند. قسمتی از شب را نماز می خواندیم و در قسمتی از شب ایشان دعا می کردند و ما بر آن دعا امین می گفتیم و سپس در قسمت سوم استغفار می کردند و ما استغفار می‌کردیم و از خداوند طلب بهشت داشتیم تا اذان صبح گفته می شد. (مصباح المتهجد ص853) 

آثار غضب و راه های مبارزه با آن در کلام معصومین (ع)

   مفهوم و شناخت غضب

غضب در لغت به معنای تندخویی و خشم است و در اصطلاح اخلاقی هیجانی و حرکت خاصی است از روح انسان به منظور غلبه و شکست دادن و خرد کردن و باعث حرکت روح حیوانی میشود.

- ملا احمد نراقی در کتاب معراج السعادة آورده است که:

انسان دارای قدرتهای ظاهری و باطنی می باشد که هر کدام خدمتی معین و شغلی مقرر به عهده دارند. چهار قدرت باطنی او عقل، شهوت، وهم و غضب می باشند و سایر قوا ، زیردستان و فرمان برداران آنها هستند.

و شغل «قوه غضبیه» آن است که : ضررهای خارجه را از بدن دفع نموده، و نیز اگر قوه شهویه یا وهمیه اراده سرکشی و خودسری کرده و قدم از جاده اطاعت عقل بیرون‌ نهند، آنها را مقهور نموده ، به راه راست آورد، و در تحت اقتدار و تسلط عقل درمی آورد.

و اما مردمان در قوه غضبیه سه دسته اند:

1. بعضی در هنگام غضب افراط میکنند و در وقت غضب فکر و هوشی برایشان باقی نمی ماند و از اطاعت عقل و شرع بیرون می روند.

2. انسان هایی که دچار تفریط اند و در جایی که عقلا یا شرعا غضب لازم است، مطلقا از جا بر نمی خیزند. برای چنین اشخاصی جنگ بین ایمان و کفر، مؤمن و کافر، صالح و طالح و نظایر این، معنی و مفهومی ندارد.

3. گروهی بر جاده اعتدال مستقیم اند که غضب ایشان به موقع و به جاست و در هنگام غضب از حد شرع و عقل تجاوز نمی کنند.

و شکی نیست که حد اعتدال آن مطلوب است بلکه آن غضب نیست بلکه شجاعت و قوت نفس است. بعضی چنان توهم میکنند که شدت غضب از مردانگی است باوجود اینکه افعالی که از غضبناک سر میزند افعال اطفال و دیوانگان است نه کردار عقلا و مردان. غضب (افراط) نیست مگر از بیماری دل و نقصان عقل، که برخاسته از ضعف نفس است نه شجاعت و قوت نفس و از این جهت است که دیوانه زودتر از عاقل غضبناک میگردد.

   غضب در کلام اهل بیت و معصومین(ع) :

   امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود: بدترین دشمن انسان غضب و شهوت اوست. کسی که بر این دو تسلط یابد، درجه اش بالا میرود و به بالاترین مرتبه میرسد. (غررالحکم و دررالکلم، ص301)

   و نیز فرمودند: تندی و زود به خشم آمدن نوعی از جنون است زیرا صاحب آن از کار خود پشیمان میشود و اگر پشیمان نشود جنون او بسیار ریشه دار و محکم است . (جامع السعادات ج1 ص289)

   پیامبر(ص) برای دنیا هرگز غضب نمی کرد، اما هرگاه برای حق غضبناک میشد احدی را نمی شناخت و غضب او تسکین نمیافت تا یاری حق را نیمکرد. (احیاء العلوم ، ج 3 ، ص 148 - و محجة البیضاء ، ج 5 ، ص 303) 

گلبرگ های مهدوی 13) محل حکومت امام زمان کجاست و کدام مسجدها را خراب می کنند؟

   حضرت مهدی (عج) در هنگام ظهور چه مساجدی را تخریب و یا می سازند؟

   آنچه از روایات بدست می آید، آیشان مسجدالحرام را خراب کرده و بصورت اولیه خود در می آورند و مسجدی را هم در نجف می سازند که هزار در دارد و اینک چند روایت در این زمینه:

   امام صادق (ع): زمانیکه قائم قیام می کند مسجدالحرام را ویران می کنند و آن را بصورت اولیه برمی گردانند و مقام حضرت ابراهیم (ع) را نیز به جای اولش برمی گردانند و ...

(ارشاد مفید ج2 ص358)

   امام باقر (ع): هنگامیکه امام قائم (عج) قیام کند به کوفه رود و در آنجا چهار مسجد را ویران کند و مسجد کنگره داری در روی زمین نباشد، جز اینکه حضرت آن را خراب و همواز سازد.

(ارشاد مفید ج2 ص360)

   محل حکومت و زمامداری حضرت مهدی (عج) کدام شهر است؟

   طبق روایات مرکز حکومت آن حضرت شهر کوفه است.

   امام صادق (ع): محل زمامداری او کوفه و مجلس قضاوت او مسجد جامع آن شهر و بیت المال و محل تقسیم غنیمت های مسلمانان، مسجد سهله و جایگاه استراحت و خلوتگاه او با خالق خویش در تپه های سفید غرییّن* می باشد. (بحارالانوار ج53 ص11)

*تپه های سفید غرییّن: تپه های سفیدی که نزدیک نجف قرار دارد.

برگرفته از کتاب گلبرگ های مهدوی (محمدجواد مهری)